'Het avontuur dat Expositie heet'...



In mijn vorige blog schreef ik al over de expositie. Het werd een avontuur om nooit te vergeten, lees je met mij mee door dit avontuur?

Het begon ergens half februari. Met z'n drieën zitten we hier in het pand, en bedachten dat we wilden gaan exposeren. Samen, een ieder met zijn/haar eigen talenten en specialiteit.
We waren het er heel snel over eens dat het het thema 'portretten' zou worden.


Yes dacht ik, daar kan ik wat mee, ook al was het een thema waar ik totaal geen ervaring mee had.
Want sinds begin februari ben ik aan het 'rommelen' in de studio met licht en flits, zonder cursus of wat dan ook, gewoon zelf experimenteren.
Dus tegelijkertijd was het ook echt een uitdaging. Wat wil ik , wat kan ik, wat is realistisch?

Het grote denkwerk begon, dagelijks was ik ermee bezig in mijn hoofd en langzaamaan vormde zich een plan. Het had een aantal weken nodig, maar uiteindelijk werd het een definitief plan.
Links en rechts vroeg ik aan de mensen die ik op het oog had om op de foto te zetten, en allemaal vonden ze het leuk en wilden ze graag meewerken.

Maar ondertussen ontwikkelde zich een 'secret project', iets wat ik geheim hield voor mijn expositiecollega's.
Ik dacht, als ik dan ga exposeren en zover uit mijn comfortzone stap, dan ook gelijk maar goed!
Want er ontstond een impulsief plan in mijn hoofd, wat ik ook gelijk maar uitvoerde.
Ik bedacht, hoe gaaf zou het zijn als ik de burgemeester zou kunnen fotograferen voor de expositie, en dat zijn foto dan het pronkstuk van de expositie zou worden!

Ik trok de stoute schoen aan en stelde een mail op, totdat ik op het moment kwam dat ik op de verzendknop kon drukken. Ik legde mijn telefoon weer weg en dacht 'nee hoor ik ga het niet doen'.
Maar toch dat ik ook weer 'ja maar het is wel gaaf''. Goed vooruit dan maar, en weer hing mijn duim boven de verzendknop. Nam een diepe zucht en zoef daar ging de mail.

Nou oké dat was dat, en nou moet ik  het nog maar zien.
Tot ik een aantal dagen een mail terug kreeg dat hij graag mee wilde werken aan mijn verzoek!
Compleet verbaasd en overdonderd dacht ik: 'oké de tijd van rommelen is voorbij, nu moet ik echt aan de bak'
Ik had nog 2 weken om een lichtplan te maken, te oefenen, en zeker te worden van mijn zaak.
Mijn halve vriendenkring kwam gewillig voor mij poseren, zonder überhaupt te weten wat de reden daarvan was. 1 vriend wilde zelfs wel even voor zijn werk om 8.15 komen om te poseren, wat een topper he!

In die week had ik nog 2 nachtdiensten, en ik zou er vrijdagochtend uitkomen en dan vakantie hebben. Ik had alle shoots voor de expo gepland in deze week, dan zou ik er alle tijd voor hebben.
De eerste shoot was op vrijdagmorgen toen ik de nacht uit kwam. Eerst nog een uurtje geslapen voordat ik mijn spullen pakte en naar de studio ging.
Want deze dag had ik de fotoshoot met de burgemeester. Ik was best nerveus, niet zozeer omdat hij zou komen, maar wel dat ik volledig moest vertrouwen op mijn eigen kunnen en dat ik maar 1 kans had. Uiteindelijk was het een heel leuk en bijzonder moment, waarbij ik zeker wist dat ik dé foto had!!


Burgemeester Milo Schoenmaker



'Hij draagt Gouda in zijn handen'- bezoeker expositie



Van alle 'modellen' maakte ik ook een kleine foto met de handen.
Het idee achter de expositie voor mij was:  De grote foto laat zien 'wie iemand is' en de kleine foto 'wat iemand is of doet' .

De week erop, deed ik een shoot met mijn vriendin die kunstenaar (of is het kunstenares??)

Met prachtige ogen, uiteindelijk had ik wat ik hebben wilde en zij was ook tevreden! Want ik kan wel tevreden zijn maar ja zij komt levensgroot dan op te hangen en moet daar ook de hele dag tegenaan kijken!
De Kunstenaar





Dezelfde dag deed ik ook een shoot met een meisje die bij de sportschool werkt en een prachtig lijf  heeft. De powervrouw!Het werd een gave fitness-shoot waarbij haar sterke punten goed naar voren kwamen! Was echt super leuk om te doen! En ik had gewoon een luxe probleem, welke foto zou ik kiezen voor de expositie? Want bijna alles was goed en een potentiële kandidaat!

De Powervrouw



Al weken geleden had ik met mijn vriendin afgesproken dat ik samen met haar naar haar oma zou gaan die in Scheveningen woont. Ik heb zelf geen oma's meer, dus zij is een beetje mijn adoptie oma geworden. Ik wilde haar heel graag ook voor de expositie fotograferen. Ik vind het een hele mooie oude dame van 86 jaar. Ik laadde al mijn fotospullen in en ging met een auto vol richting Scheveningen. We maakten er een gezellige middag van, oma genoot van de onverdeelde aandacht voor haar. Ondertussen bouwde ik mijn studio op in de kleine woonkamer, wat onwennig ging ze zitten. We maakten grapjes en ik kon het beeld vangen zoals ik dat in mijn hoofd had. Wat ik vooral wilde laten zien is de schoonheid van de ouderdom. Dat als je 86 bent, nog steeds een prachtige vrouw kunt zijn, en dat rimpels niet erg zijn, maar juist ook de schoonheid weergeven van de ouderdom.
Met een voldaan gevoel keerde ik terug uit Scheveningen.


De schoonheid van ouderdom


De volgende dag had ik de laatste shoot. Een vader-zoon foto. Wat grappig was te zien dat Harm, knul van 16, heel onwennig, niet wetend wat aan te moeten met het puperlijf ging staan, wat aansporing nodig had en uiteindelijk er gewoon stond!
De vader zoon foto is een andere foto dan alle andere van de expositie, juist. Je ziet dat er iets gebeurd tussen hun, en dat wilde ik laten zien!


Vader en Zoon






Poeh, in 1 week had ik 5 shoots gedaan, het ging nog bijna op werken lijken! Ik had vakantie, maar maakte er maar een werkvakantie van!

Ik bewerkte alles foto's en toen kon het naar de drukker! Ik ontving alle foto's, maar hier en daar moest er nog wat bijgeschaaft worden. Soms zie je dat pas op groot formaat.
Maar wat gaaf zeg om je foto's op groot formaat te zien!! De foto van de burgemeester had ik op 50x75 laten drukken. Zo nou daar hing wel ff wat zeg maar!
De week voor de expositie had ik bijna alles binnen. Ik had bij de Gamma hout laten zagen op de foto formaten. Samen met mijn vader maakte ik er aan de achterkant een ophangsysteem aan.
Toen kwam het spannende moment om de foto's erop te gaan plakken.
Maar toen, neeee het ging 2 keer mis, 2 keer foto verpest! En het was dinsdag, zaterdag zou de expositie zijn! Als de wiedeweerga bestelde ik 2 nieuwe foto's, die er gelukkig op donderdag al waren.
Maar op woensdag had ik ook al foto's opgehaald welke geplakt konden worden. Samen met mijn vader bedachten we een plan, geleerd van de vorige dag ging het nu echt goed komen.
Mijn vader spoot de planken in met spuitlijm en samen plakten we de foto erop. 2 keer ging het nu goed! Maar goed, de belangrijkste foto moest nog komen! Ik zei tegen mijn vader, elke foto mag fout gaan, maar deze niet! Gelukkig ging het goed, en hij zat er super strak op!
Op donderdag hing ik vast 4 van de 5 foto's op. Ik liet 1 plek leeg.

Want oh ja weet je het nog, ik was bezig met een secret project. Het idee was om op zatedagochtend een onthulling te doen. Gelukkig hingen alle andere foto's precies zoals ik dat wilde.
De dag voor de expositie moest ik nog 1 dag werken.
Laat ik zeggen 'ik was aanwezig', maar was al erg bezig met de volgende dag.

Toen werd het 22 april!! Jeee wat had ik uitgekeken naar deze dag!! Zo hard voor gewerkt en eindelijk kon ik het laten zien, en mijn 'geheim' onthullen!

Ik was al vroeg wakker en ging maar naar de studio. Jannieke was er al en zat nog 'even' een werk te maken wat ze straks zou ophangen. Ik liep naar mijn ouders om dé foto op te halen. Die had ik daar van de week laten liggen.
Terug in de studio ging ik de foto ophangen, uiteraard wel afgedekt! In 1 keer hing die goed, hing het inzetje erbij en wat mij betreft kon de onthulling beginnen.

Goed om te weten dat Jannieke wel wist dat er iemand geweest was maar dat ik dat nog geheim wilde houden, zij accepteerde dat en vroeg niet verder. Tegen Jaco had ik niets verteld.

De onthulling was zo'n gaaf moment!! Beiden waren ze compleet verbaasd over wat ze zagen. Ze geloofden eigenlijk niet dat de burgemeester bij mij in de studio was geweest.
Maar het was toch echt zo! Ze waren zo sprakeloos er verrast!
Maar misschien moest voor hun de grootste verrassing nog komen! Voor de fotoshoot had ik erover nagedacht dat ik het super leuk zou vinden als ik een foto kon maken waarbij de burgemeester van beiden een werk in zijn handen heeft. Dus dat was geregeld. Ik had de foto's ook laten drukken en in een lijst gedaan. Dus beiden kregen ze van mij een cadeau. Om de beurt maakten ze het open. En konden hun ogen niet geloven! Jaco schoot er zelfs vol van!
Het was zo'n moment met een gouden randje!

De rest van de dag druppelden er steeds mensen binnen die onze werken kwamen bekijken. Het was heel erg leuk om eindelijk te kunnen laten zien waar je zo hard voor gewerkt heb, niet alleen fysiek door de fotoshoots, maar juist ook al het denkwerk wat erachter zit.
De ene was zwaar onder de indruk van de foto van de burgemeester, de ander juist van de oude dame. En ieder had zijn of haar persoonlijke favoriet.
En dat gold ook voor de werken die Jannieke en Jaco hadden gemaakt.



We sloten de dag met z'n drieën af. Wat was dit een gave dag!! Echt een dag om nooit te vergeten!!



En daarmee kwam er een einde aan 'het avontuur dat expositie heet'.
Het was een avontuur in vele opzichten, maar met name ook de persoonlijke groei. Het durven om uit je comfortzone te stappen en het gewoon maar te gaan doen.
Het was een aaneenschakeling van unieke momenten, met elk zijn eigen waarde.
Het doet me denken aan een citaat van Jochem Myjer in College Tour:

'Als student sta je aan het begin van de ladder en je bent geneigd om alleen omhoog te kijken. Kijk ook in het midden om je heen, het uitzicht is even mooi als daarboven!'

En zo heb ik het proces ook ervaren, niet alleen gekeken naar het einddoel, maar ik heb ook enorm genoten van de weg er naar toe!

En nu? Ga ik weer exposeren? Ja zeker, wanneer?  Geen idee.
Ik moet weer nieuwe doelen stellen, moet weer even wennen aan de zeeën van tijd die ik over heb. 
Maar voor nu geniet ik daarvan, en die doelen? dat komt vanzelf wel!


Maar uiteraard maakt ik altijd tijd voor een leuke fotoshoot! Wanneer zie ik jou in de studio?



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts